Εκεί, στα κοραλλιογενή νησιά της Ινδίας, ζούσε μια πρωτόγονη φυλή. Οι νεαροί βουτούσαν στη λιμνοθάλασσα για να βγάλουν πολύχρωμα ψαριά τα οποία οι κοπέλες κουβαλούσαν στο κεφάλι με
σπυρίδες. Όλοι τους, οι νέοι και η ηλικιωμένοι άνθρωποι, είχαν μακριά μαύρα μαλλιά, ενώ , όσον με αφορά, μια πρόωρη
μάδησις μ΄ είχε αφήσει οριστικά φαλακρό. Η
δερματοστιξία, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, ήταν εκεί μια παράδοση την οποία καλλιεργούσε με φροντίδα η φυλή.
Μόλις νύχτωσε, και παντού ολόγυρα δημιουργούσε εξαιρετικό θέαμα ένα σμήνος από
πυγολαμπίδες , πιο πέρα εμφανίζονταν τα βουνά των οποίων είχα διασχίσει το πρωί την
παρώρεια, διάσπαρτη με ψηλούς κορμούς δέντρων που στόλιζε μια ομορφιά
κορμανθία . Κοντά μου, ένας σοφός γέροντας μου έλεγε χαμηλόφωνα:
"Ξέρεις την εξής ινδική παροιμία; Ο ανόητος παρηγορείται με το παρελθόν, ο
ολιγόνους με το μέλλον, ο έξυπνος με το παρόν."
Là-bas, dans les îles coralliennes de l'Inde, vivait une tribu primitive. Les jeunes gens plongeaient dans le lagon pour attraper des poissons multicolores que les jeunes filles transportaient sur la tête dans de larges corbeilles d'osier. Tous, jeunes et vieux, avaient de longs cheveux noirs, alors que, en ce qui me concerne, une calvitie précoce m'avait laissé définitivement chauve. Les tatouages, de la tête aux pieds, étaient là-bas une tradition sur laquelle veillait avec soin la tribu.
La nuit venait de tomber, et partout, tout autour, une ribambelle de lucioles créait un spectacle exceptionnel, plus loin apparaissaient les montagnes dont le matin j'avais parcouru le pied, parsemé de grands troncs d'arbres qu' embellissaient de belles fleurs épiphytes. Près de moi, un sage vieillard me disait à voix basse :"Tu connais ce proverbe indien? Le sot se console avec le passé, l'ingénu avec l'avenir, le sage avec le présent."