Ο αντεισαγγελέας, ο βέλτιστος δικαστικός λειτουργός, ήταν περικλεής σ΄ όλη τη χώρα, μιλούσε με στόμφο όπως ένας ταλαντούχος τραγικός ηθοποιός που ξέρει να συγκινεί τους θεατές. Ξέπνοος λόγω του επιθετικού ύφους της ομιλίας του, πότε κοίταζε τον κατηγορούμενο όμοιο μ΄ ένα φερέοικο ζώο μαζεμένο στο καβούκι του, καταγιγνώσκοντας του το πιο βδελυρό έγκλημα, πότε προσπαθώντας να πείσει το ακροατήριο και τους ένορκους να τον εγκρίνουν.
L'avocat général, le meilleur magistrat du Parquet, était renommé dans tout le pays, il déclamait comme un acteur tragique talentueux qui sait émouvoir les spectateurs. Essoufflé en raison du ton offensif de son discours, tantôt il regardait l'accusé semblable à un animal carapaçonné recroquevillé dans sa coquille, l'accusant du crime le plus horrible, tantôt s'efforçant de persuader l'auditoire et les jurés, prêts à l'approuver.