Εκείνη τη νύχτα, το κέφι ήταν στο αποκορύφωμά του στο καφωδείο της πόλης, όταν όλα τα φώτα έσβησαν και τη βύθισαν στο έρεβο. Ταυτόχρονα ακούστηκε μια τεράστια έκρηξη και αμέσως οι θεατές, ενώ έβγαζαν ιαχές τρόμου, εξόρμησαν πιλάλα στην εξώπορτα. Έξω, θλιβερό ήταν το θέαμα, παντού γκρεμισμένα κτίρια, ετοιμόρροπα και ραγισμένα ερύματα. Η μεγάλη ενθαλπία που είχε ελευθερώσει η ατομική βόμβα είχε αφήσει σε κατάσταση χαύνωσης όλο το περιβάλλον. Ακουγόταν μόνο ο παφλασμός της θάλασσας.
Cette nuit-là, la gaieté battait son plein au café concert de la ville, quand toutes les lumières s'éteignirent et la plongèrent dans les ténèbres. Simultanément on entendit une énorme explosion et immédiatement les spectateurs, tout en poussant des cris de terreur, s'élancèrent en trombe vers la porte de sortie. Dehors, le spectacle était attristant, partout des bâtiments écroulés, des remparts fendus et délabrés. La grande énergie qu'avait libérée la bombe atomique avait laissé dans un état de torpeur tous les environs. On entendait seulement le clapotis de la mer.