Η Μαρία ντύνεται με απλό φόρεμα και δε χρησιμοποιεί ποτέ ψιμύθιο κι όμως, όποτε κάνει την εμφάνισή της κάπου, ελκύει την προσοχή. Της αρέσει, κάθε φορά που περνάει από το κέντρο της κωμόπολής της, να πίνει ρητινίτη οίνο. Δουλεύει σ΄ ένα χρυσοχόο και έχει την ευθύνη των ψηγμάτων χρυσού που πρέπει να μαζέψει μέσα στο εργαστήριο και μετά να ζυγίσει. Καθώς είναι αλλεργική στους συμμιγείς αριθμούς, όταν πρόκειται να δώσει το βάρος χρυσού, ριγά πάντα γιατί, άμα τύχει να μπερδέψει τις μονάδες βάρους, ο διευθυντής, που εξάλλου δεν είναι επιρρεπής στις ρηξικέλευθες λύσεις, γουρλώνει τα μάτια του.
Maria s'habille d'une simple robe et n'utilise jamais de fard et pourtant, lorsqu'elle elle fait son apparition quelque part, elle attire l'attention. Elle aime, chaque fois qu'elle passe par le centre de sa bourgade, boire du résiné. Elle travaille chez un bijoutier et a la responsabilité des rognures d'or qu'elle doit ramasser dans l'atelier et ensuite peser. Comme elle est allergique aux nombres complexes, lorsqu'il s'agit de donner le poids d'or, elle a toujours un frisson car, s'il arrive qu'elle s'embrouille dans les unités de poids, le patron, qui d'ailleurs n'est pas enclin aux solutions novatrices, fait les gros yeux.