H φίλη μας, η Ευρώπη, ήταν κατ΄ αρχήν σαν μια θεία δημιουργία από χουν, τέλεια έτσι κι ένα γλυπτό εκπάγλου ομορφίας, η δημιουργία ενός νέου κόσμου εξαντλημένου από τους συνεχείς πολέμους. Αλλά μόνο φαινομενικά. Στην πραγματικότητα η αίχμη της, εξ αρχής, ήταν και παραμένει ακόμη η οικονομία. Μία απαραίτητη, αλλά μικρή και ανεπαρκής φιλοδοξία που, χωρίς καμιά αμφιβολία, έχει τραβήξει σαν το μαγνήτη πολλές χώρες, οι οποίες συνενώθηκαν όπως το άμισχο κοράλλι, αν και κρατούσαν μια σημαντική αυτονομία. Δεν έχει μια προβεβηκυία ηλικία η Ευρώπη κι όμως έγινε σιγά σιγά ένα άθυρμα στα χέρια των θεσμών και των εθνικών συμφερόντων, μπορεί να μη συνέλθει από τα πάρθια βέλη που τη ναρκοθετούν, να πέσει υπτίως το άγαλμά της και να σπάσει.
Notre amie, l'Europe, était au début comme une création divine de glaise, parfaite comme une statue d'une beauté resplendissante, la création d'un nouveau monde épuisé par les guerres continuelles. Mais seulement en apparence. En réalité son fer de lance, de tout temps, a été et demeure encore l'économie. Une ambition indispensable, mais courte et insuffisante qui, sans aucun doute, a attiré comme un aimant de nombreux pays, qui se sont agglomérés comme le corail sessile, tout en gardant une importante autonomie. Elle n'a pas un grand âge, l' Europe et pourtant elle est devenue peu à peu un jouet aux mains des institutions et des intérêts nationaux, il se peut qu'elle ne se remette pas des flèches du parthe qui la minent et que sa statue tombe à la renverse et se brise.
Accueil
