Ο κυνηγός ο μπερτόλδος σκούπισε μια ρανίδα ιδρώτα στο μέτωπό του και, απηνής διώκτης ελαφιών γνωστός στο περιβάλλον, χώθηκε στα κλεφτά στο δάσος και τράβηξε για ένα έπαρμα του εδάφους. Εκεί σταμάτησε, έβαλε τα κιαλιά του στα μάτια και εξέτασε τον τόπο, επαναλαμβάνοντας στον εαυτό του όπως ο παλίλλογος μικροπωλητής στο παζάρι :"Σίγουρα, θα περάσει ένα εδώ κοντά !"... Ουχ ήττον όμως δεν εμφανιζόταν κανένα ελάφι, αλλά ο πονηρός κυνηγός σκέφτηκε:"Με όλες τις προφυλάξεις μου, το θήραμα δεν μπορεί να με μυριστεί, και τανάπαλιν, εγώ είμαι όμως ο πιο έξυπνος."
Le chasseur madré essuya une goutte de sueur sur son front et, poursuivant implacable de cerfs réputé dans le milieu, il s'enfonça en cachette dans la forêt et fila sur une bosse de terrain. Il s'arrêta là, ajusta ses jumelles et examina les lieux, se répétant à lui-même, comme le camelot rabâcheur sur la place du marché:" C'est sûr, il va passer dans les parages!"... Néanmoins aucun cerf n'apparaissait, mais le rusé chasseur pensa:"Avec toutes les précautions que j'ai prises, le gibier ne peut pas me flairer, et vice-versa, mais moi, je suis le plus intelligent."
Dernière édition par Yves le Jeu 3 Sep - 2:46, édité 2 fois
Accueil
