Το δημοτικό σχολείο του χωριού ήταν στη παρώρεια του Ταüγέτου. Μπροστά ορθωνόταν μία πίτυς. Κάποια μοσχάρια, χωρίς στέαρ, βοσκούσαν τα αραία χόρτα. Στη μοναδική τάξη, ένας κονιαστής των τοίχων ήταν απαραίτητος. Ο δάσκαλος, που διάβαζε μια τραγωδία, ρώτησε ένα μαθητή:"Σ΄ αυτό το απόσπασμα, περί τίνος πρόκειται; Για τη δεύσιν ή για τη λύσιν της πλοκής; Ο πιτσιρίκας, το ανοιχτό πουκάμισο του οποίου είχε τρεις κομβιοδόχες, αλλά μόνο ένα κουμπί, έμεινε αφωνότερος ιχθύος.
L' école élémentaire du village était au pied du Taygète. Devant se dressait un pin pignon. Quelques veaux, sans graisse, broutaient l'herbe rare. Dans l'unique classe, un ravalement des murs s'imposait. L'instituteur, qui lisait une tragédie, interrogea un élève:"Dans cet extrait, de quoi s'agit-il? Du noeud ou du dénouement de l'intrigue?" Le gamin, dont la chemise ouverte avait trois boutonnières , mais un seul bouton, resta muet comme une carpe.
Hélène, je n'ai pas trouvé le mot δεύσις, mais δέσις.
Accueil
