Ο κόσμος των βατράχων στερείται ηθικού
έρματος. Ξέρετε πως η
στωμυλία αυτών των βατραχίδων που
ολολύζουν σην κοντινή
κρήνη κρατάει μέρα νύχτα ; Από ΄δώ και πέρα από το παράθυρο μου είναι αδύνατο να ακούσω το μελωδικό γουργούρισμά της. Επιβάλλεται μόνο αυτός ο
κρωγμός, ή μάλλον αυτός ο χαυνωτικός κοασμός που σπάει το νεύρα μου. Μακάρι να ήταν
άπαιδα , όπως εγώ, εκείνα τα καταραμένα ζώα ! Κάθε άλλο, αναπαράγονται σαν ποντίκια. Αυτή η φασαρία
απάδει προς όλους τους κανόνες της κοινωνικής ζωής !
Le monde des grenouilles est privé de tout sens moral. Savez-vous que le bavardage de ces batraciens qui braillent à la fontaine voisine dure jour et nuit ? Dorénavant de la fenêtre il m'est impossible d'écouter son mélodieux gargouillis. Seul s'impose ce croassement, ou plutôt ce coassement abrutissant qui me tape sur les nerfs. Si seulement ces maudits animaux étaient, comme moi, sans progéniture ! Bien au contraire, ils se multiplient comme les rats. Ce tapage contrevient à toutes les règles de la vie en société !
Accueil
